Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Verschillen tussen soorten rijst.
Inhoud:
Rijst is in veel landen een hoofdvoedsel en voorziet miljarden mensen over de hele wereld van een goedkope, voedzame energiebron.
Er zijn veel soorten van dit populaire graan die verschillen in kleur, smaak en voedingswaarde.
Sommige zijn rijk aan voedingsstoffen en krachtige plantaardige stoffen die de gezondheid ten goede komen, terwijl andere minder indrukwekkende voedingsprofielen hebben.
Alle rijst bestaat bijna volledig uit koolhydraten, met kleine hoeveelheden proteïne en praktisch geen vet.
Dit artikel bespreekt de meest voedzame rijstsoorten en waarom je voor bepaalde soorten moet kiezen boven andere.
De volgende rijstvariëteiten hebben voedingskenmerken waardoor ze zich onderscheiden van andere.
Bruine rijst is volkoren rijst waarvan de buitenste beschermende schaal, bekend als de romp, is verwijderd. In tegenstelling tot witte rijst bevat het nog steeds de zemelenlaag en de kiem, die beide een aanzienlijke hoeveelheid voedingsstoffen bevatten.
Bruine rijstzemelen bevatten bijvoorbeeld de flavonoïde antioxidanten apigenine, quercetine en luteoline. Deze verbindingen spelen een belangrijke rol bij ziektepreventie.
Regelmatige consumptie van voedingsmiddelen die rijk zijn aan flavonoïden zijn in verband gebracht met een lager risico op chronische aandoeningen, zoals hartaandoeningen en bepaalde vormen van kanker.
Bruine rijst levert een vergelijkbaar aantal calorieën en koolhydraten op als witte rijst, waarvan de zemelen en de kiem zijn verwijderd. De bruine variant heeft echter ongeveer drie keer meer vezels en een hoger eiwitgehalte.
Zowel vezels als eiwitten bevorderen een vol gevoel en kunnen je helpen een gezond gewicht te behouden. Bovendien kan het kiezen van bruine in plaats van witte rijst helpen bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel en insuline, een hormoon dat een gezonde bloedsuikerspiegel ondersteunt.
Een onderzoek bij 15 volwassenen met overgewicht toonde aan dat degenen die gedurende 5 dagen 200 gram bruine rijst aten, significant lagere bloedsuikers en insulinespiegels hadden dan degenen die dezelfde hoeveelheid witte rijst aten.
Bovendien ervoer de bruine rijstgroep een procentuele verandering in nuchtere insuline die 57% lager was dan de procentuele verandering van 5 dagen die werd waargenomen in de witte rijstgroep.
In één onderzoek hadden vrouwen die vaak volle granen aten een 31% lager risico op diabetes type 2 dan vrouwen die de minste volle granen aten.
Het is aangetoond dat het vervangen van witte rijst door bruine rijst de bloedsuikerspiegel verlaagt en het risico op diabetes type 2 verlaagt.
Aan de andere kant is een hoge consumptie van witte rijst in verband gebracht met een verhoogd risico op diabetes.
Dit kan te wijten zijn aan de hoge glycemische index (GI), die meet hoe snel een voedingsmiddel de bloedsuikerspiegel verhoogt.
Bruine rijst heeft een GI van 50 en witte rijst heeft een GI van 89, wat betekent dat witte rijst de bloedsuikerspiegel veel sneller verhoogt dan bruine rijst.
Het eten van voedingsmiddelen met een hoge GI is in verband gebracht met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder diabetes type 2.
Als gevolg hiervan kan bruine rijst een betere keuze zijn voor mensen met diabetes. Bovendien bevat het veel magnesium, een mineraal dat een essentiële rol speelt in de bloedsuikerspiegel en het insulinemetabolisme.
Bruine rijst bevat lignanen, plantaardige stoffen die kunnen helpen beschermen tegen hartaandoeningen.
Van lignanen is aangetoond dat ze de hoeveelheid vet in het bloed verminderen, de bloeddruk verlagen en ontstekingen in de slagaders verminderen.
Studies suggereren dat het eten van bruine rijst helpt om verschillende risicofactoren voor hartaandoeningen te verminderen.
Een analyse van 45 onderzoeken wees uit dat mensen die de meeste volle granen aten, inclusief bruine rijst, een 16-21% lager risico op hartaandoeningen hadden in vergelijking met mensen die de minste volle granen aten.
Een analyse van 285.000 mannen en vrouwen wees uit dat het eten van gemiddeld 2,5 porties volkorenproducten per dag het risico op hart- en vaatziekten met bijna 25% kan verlagen.
Volle granen zoals bruine rijst kunnen ook het totale cholesterol en het LDL-cholesterol ('slecht') verlagen. Bruine rijst is zelfs in verband gebracht met een toename van HDL ('goed') cholesterol.
Zwarte rijstsoorten, zoals Indonesische zwarte rijst en Thaise jasmijn zwarte rijst, hebben een diepzwarte kleur die bij het koken vaak overgaat in paars.
Dit type wordt ook wel verboden rijst genoemd, omdat het in het oude China zou zijn gereserveerd voor royalty's.
Onderzoek toont aan dat zwarte rijst de hoogste antioxiderende werking heeft van alle soorten, waardoor het een voedzame keuze is.
Antioxidanten zijn verbindingen die cellen beschermen tegen schade veroorzaakt door een teveel aan moleculen, vrije radicalen genaamd, die bijdragen aan een aandoening die bekend staat als oxidatieve stress.
Oxidatieve stress is in verband gebracht met de progressie van chronische aandoeningen, zoals hartaandoeningen, bepaalde vormen van kanker en mentale achteruitgang.
Zwarte rijst is bijzonder rijk aan anthocyanen, een groep flavonoïde plantpigmenten met krachtige antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen.
Van anthocyanen is aangetoond dat ze ook krachtige eigenschappen tegen kanker hebben. Populatiestudies suggereren dat een hogere consumptie van anthocyaan-rijk voedsel geassocieerd is met een lager risico op bepaalde kankers, waaronder colorectale kanker.
In een reageerbuisonderzoek onderdrukten anthocyanines afgeleid van zwarte rijst effectief de groei en verspreiding van menselijke borstkankercellen.
Rode rijstvariëteiten, zoals rode Himalaya-rijst en Thaise rode rijst, zijn diep gepigmenteerd en bevatten een indrukwekkend scala aan voedingsstoffen en heilzame plantaardige stoffen.
Dit type is hoger in eiwitten en vezels dan witte rijstvariëteiten, maar waar het echt uitblinkt, is het gehalte aan antioxidanten.
Net als zwarte rijst zit het boordevol flavonoïde antioxidanten, waaronder de anthocyanen apigenine, myricetine en quercetine.
Onderzoek toont zelfs aan dat rode rijst aanzienlijk meer potentie heeft om vrije radicalen te bestrijden en hogere concentraties flavonoïde antioxidanten bevat dan bruine rijst.
Flavonoïden kunnen ontstekingen in jouw lichaam helpen verminderen, het aantal vrije radicalen onder controle houden en kunnen het risico op chronische aandoeningen, zoals hartaandoeningen en diabetes type 2, verminderen.
Hoewel wilde rijst technisch gezien de zaden van in water groeiende grassen is, wordt het in de volksmond als rijst in de keuken gebruikt.
Het wordt erkend als volkoren en bevat ongeveer drie keer meer vezels en aanzienlijk meer eiwitten dan witte rijst, waardoor het een meer vullende keuze is.
Bovendien is het in dierstudies in verband gebracht met een aantal gezondheidsvoordelen.
Onderzoek bij knaagdieren geeft bijvoorbeeld aan dat het vervangen van witte rijst door wilde rijst de triglyceriden- en cholesterolspiegels, insulineresistentie en oxidatieve stress effectief verlaagt - grote risicofactoren voor hartaandoeningen.
Wilde rijst is een goede bron van vitamines en mineralen, waaronder B-vitamines, magnesium en mangaan. Bovendien toont onderzoek aan dat de antioxiderende werking tot 30 keer groter is dan die van witte rijst.
Voorkoken gebeurt voordat rijst wordt gemalen, dat wil zeggen voordat de oneetbare buitenste schil wordt verwijderd om bruine rijst te verkrijgen, maar voordat bruine rijst wordt verwerkt om witte rijst te maken.
In sommige Aziatische en Afrikaanse landen koken mensen al sinds de oudheid rijst voor, omdat het kaf hierdoor gemakkelijker met de hand kan worden verwijderd.
Het proces is veel geavanceerder geworden en is nog steeds een veelgebruikte manier om de textuur, opslag en gezondheidsvoordelen van rijst te verbeteren.
De drie belangrijkste stappen bij het voorkoken zijn:
Voorkoken (parboiling) verandert de kleur van rijst in lichtgeel of amberkleurig, wat verschilt van de bleke, witte kleur van gewone rijst. Toch is het niet zo donker als bruine rijst.
Deze kleurverandering is het gevolg van pigmenten die van de schil en zemelen naar het zetmeelrijke endosperm (het hart van de rijstpit) gaan, evenals een bruiningsreactie die optreedt tijdens het voorkoken.
Resumerend
Voorgekookte rijst wordt geweekt, gestoomd en gedroogd in zijn schil na de oogst maar vóór het malen. Het proces maakt de rijst lichtgeel in plaats van wit.
Voedingswaarde vergelijking
Tijdens het voorkoken gaan sommige in water oplosbare voedingsstoffen van de zemelen van de rijstpit naar het zetmeelrijke endosperm. Dit minimaliseert een deel van het verlies aan voedingsstoffen dat normaal optreedt tijdens het raffineren bij het maken van witte rijst.
Hier is hoe 155 gram niet-verrijkte, gekookte, voorgekookte rijst zich verhouden tot dezelfde hoeveelheid niet-verrijkte, gekookte, witte en bruine rijst. Dit komt overeen met ongeveer 1 kopje voorgekookte en witte rijst of een 3/4 kopje bruine rijst:
Voorgekookte rijst | Witte rijst | Bruine rijst | |
Calorieën | 194 | 205 | 194 |
Totaal vet | 0,5 gram | 0,5 gram | 1,5 gram |
Totaal koolhydraten | 41 gram | 45 gram | 40 gram |
Vezels | 1 gram | 0,5 gram | 2,5 gram |
Eiwit | 5 gram | 4 gram | 4 gram |
Thiamine (vitamine B1) | 10% van de ADH | 3% van de ADH | 23% van de ADH |
Niacine (vitamine B3) | 23% van de ADH | 4% van de ADH | 25% van de ADH |
Vitamine B6 | 14% van de ADH | 9% van de ADH | 11% van de ADH |
Foliumzuur (vitamine B9) | 1% van de ADH | 1% van de ADH | 3,5% van de ADH |
Vitamine E | 0% van de ADH | 0% van de ADH | 1,8% van de ADH |
IJzer | 2% van de ADH | 2% van de ADH | 5% van de ADH |
Magnesium | 3% van de ADH | 5% van de ADH | 14% van de ADH |
Zink | 5% van de ADH | 7% van de ADH | 10% van de ADH |
Met name voorgekookte rijst bevat aanzienlijk meer thiamine en niacine dan witte rijst. Deze voedingsstoffen zijn belangrijk voor de energieproductie. Bovendien bevat voorgekookte rijst meer vezels en eiwitten.
Aan de andere kant zijn sommige mineralen, waaronder magnesium en zink, iets lager in voorgekookte rijst in vergelijking met gewone witte en bruine rijst. Dat gezegd hebbende, deze waarden kunnen verschillen op basis van variabelen in het voorkookproces.
Zowel voorgekookte als witte rijst worden soms verrijkt met ijzer, thiamine, niacine en foliumzuur, waardoor sommige van deze voedingsverschillen worden verminderd in vergelijking met bruine rijst. Toch is bruine rijst over het algemeen de beste bron van voedingsstoffen.
Resumerend
Voorgekookte rijst bevat meer B-vitamines in vergelijking met niet-verrijkte, gewone witte rijst. Dit komt door het voorkookproces, waarbij sommige voedingsstoffen van de zemelen naar het zetmeelrijke endosperm worden overgebracht. Toch is bruine rijst het meest voedzaam.
Mogelijke voordelen van voorgekookte rijst
Voorkoken is gebruikelijk, mede vanwege de gunstige effecten op de kook- en bewaareigenschappen van rijst. Studies suggereren ook dat het gezondheidsvoordelen kan hebben naast de toename van de voedingswaarde.
Resumerend
Voorgekookte rijst is minder vatbaar voor ranzig worden in vergelijking met bruine rijst en kookt tot goed gedefinieerde korrels in plaats van samenklonteren. Het kan ook meer plantaardige stoffen bieden, de darmgezondheid ondersteunen en de bloedsuikerspiegel minder verhogen dan gewone witte rijst.
Mogelijke nadelen
Het belangrijkste nadeel van voorgekookte rijst is dat het minder voedzaam is dan bruine rijst.
Bovendien houdt u, afhankelijk van uw textuur en smaakvoorkeuren, misschien niet van voorgekookte rijst. Vergeleken met de zachte, plakkerige textuur en lichte, neutrale smaak van witte rijst, is het stevig en taai met een ietwat sterkere smaak - hoewel niet zo sterk als bruine rijst.
Het zou bijvoorbeeld moeilijker zijn om eetstokjes te gebruiken om de afzonderlijke, individuele korrels van voorgekookte rijst te eten, in vergelijking met kleverige klontjes gewone witte rijst.
Voorgekookte rijst duurt ook iets langer om te koken. Terwijl witte rijst in ongeveer 15-20 minuten suddert, duurt voorgekookt ongeveer 25 minuten. Toch is dit minder dan de 45-50 minuten die nodig zijn voor bruine rijst.
Resumerend
Bruine, zwarte, rode, wilde en voorgekookte rijst zijn allemaal voedzame opties die een indrukwekkende reeks voedingsstoffen en plantaardige ziekte bestrijdende componenten bevatten.
Er is niets mis met het met mate eten van witte rijst of verpakte rijstmengsels, maar ze missen de voedzame eigenschappen van de bovengenoemde variëteiten.
Bij witte rijst zijn de schil, de zemelen en de kiem verwijderd. Hoewel dit proces de houdbaarheid van het eindproduct verlengt, gaan de voedingsstoffen en nuttige plantaardige stoffen die in de zemelen en kiemen worden aangetroffen tijdens de verwerking verloren (een uitzondering hierop is onder andere de witte Ponni Rijst).
Als gevolg hiervan bevat het minder vezels, eiwitten, antioxidanten en bepaalde vitamines en mineralen dan bruine rijst.
Omdat witte rijst minder vezels en eiwitten bevat, is het ook minder vullend en heeft het meer invloed op de bloedsuikerspiegel dan bruine rijst.
Het bevat ook veel minder antioxidanten dan bruine, zwarte, rode of wilde soorten.
Hoewel bepaalde verpakte rijstmengsels een gezonde keuze kunnen zijn, bevatten vele andere veel calorieën, natrium en onnodige ingrediënten.
Een portie Uncle Ben’s Teriyaki Flavour Ready Rice van 1 kopje (150 gram) bevat bijvoorbeeld 870 mg natrium - bijna 38% van de aanbevolen hoeveelheid.
Als je te veel natrium consumeert, kan jouw risico op ernstige gezondheidsproblemen toenemen, zoals hartaandoeningen en beroertes.
Bovendien kunnen verwerkte producten toegevoegde suikers, kunstmatige kleurstoffen en conserveermiddelen bevatten - ingrediënten die je moet beperken voor een optimale gezondheid.
Resumerend
Witte rijst en verpakte rijstproducten zijn minder voedzaam dan bruine, zwarte, rode of wilde soorten. Eet ze slechts af en toe en met mate.
Onderzoek toont aan dat het consumeren van volle granen in plaats van geraffineerde granen de gezondheid verbetert.
Een onderzoek onder meer dan 197.000 mensen wees bijvoorbeeld uit dat het vervangen van 50 gram witte rijst per dag door dezelfde hoeveelheid bruine rijst geassocieerd was met een 16% lager risico op diabetes type 2.
Volle granen zijn ook gekoppeld aan een verminderd risico op hartaandoeningen, zwaarlijvigheid en bepaalde vormen van kanker.
Daarom is het kiezen van volkoren bruine, rode, zwarte of wilde rijst een uitstekende keuze voor de gezondheid.
Bovendien zijn deze soorten rijker aan ziekte bestrijdende antioxidanten. Het consumeren van een dieet met veel antioxidanten kan de gezondheid op veel manieren ten goede komen.
Studies tonen aan dat mensen die meer antioxidanten in de voeding consumeren - zoals die in bruine, rode, zwarte of wilde rijst - minder risico lopen op aandoeningen als metabool syndroom, depressie, bepaalde vormen van kanker en hartaandoeningen.
Hoewel witte rijst met mate gezond is, zal het vervangen door volkoren rassen zeker meer voedingsstoffen opleveren.
Als je vaak kant-en-klare rijstmaaltijden of andere verpakte rijstproducten consumeert, probeer dan een van de gezondere varianten die hierboven worden genoemd.
Door jouw eigen rijst te bereiden, kunt je bepalen welke ingrediënten je wilt toevoegen of weglaten uit jouw recept. Dit kan jouw inname van natrium en andere toevoegingen zoals conserveermiddelen en toegevoegde suikers drastisch verminderen.
Resumerend
Volkoren bruine, rode, zwarte, wilde of voorgekookte rijstsoorten kunnen een voedzame aanvulling zijn op jouw dieet. Probeer jouw eigen voor te bereiden in plaats van kant-en-klare producten te kopen.
Het kiezen van bepaalde rijstsoorten boven andere kan een eenvoudige manier zijn om jouw dieet te verbeteren.
Volkoren rijstvariëteiten bevatten de zemelen en de kiem, en bieden meer specifieke voedingsstoffen zoals vezels, eiwitten, antioxidanten en bepaalde vitamines en mineralen.
Het kiezen van volkoren in plaats van witte rijst kan de gezondheid op veel manieren ten goede komen en kan zelfs het risico op diabetes type 2, obesitas en hartaandoeningen verminderen.
Een punt maken om rijst te kiezen die hoger is in eiwitten, vezels, vitamines, mineralen en antioxidanten in plaats van geraffineerde producten, is een slimme en gemakkelijke manier om de gezondheid te stimuleren.
Voorgekookte (omgezette) rijst wordt gedeeltelijk voorgekookt in zijn schil, waardoor sommige voedingsstoffen behouden blijven die anders verloren zouden gaan tijdens het raffineren.
Het kan de darmgezondheid ten goede komen en minder invloed hebben op de bloedsuikerspiegel dan bruine of witte rijst.
Dat gezegd hebbende, alle soorten rijst kunnen deel uitmaken van een gezond dieet en er is niets mis met wat witte rijst zo nu en dan.
Ondanks dat rijst lang houdbaar is kan het voorkomen dat door een aangebroken of slechte verpakking dat er vocht, bacteriën en schimmels kunnen ontstaan. Standaard is een houdbaarheidstermijn van ca. 2 jaar normaal. Bij het op de juiste manier bewaren kan deze termijn nog aanzienlijk worden verlengd voor bepaalde soorten rijst.
De houdbaarheid van droge of ongekookte rijst is afhankelijk van het type rijst.
Omdat bruine rijst niet wordt gemalen of gepolijst, heeft deze een hoger olie- of vetgehalte. Daarom kan het sneller ranzig worden dan witte rijst.
Toch worden beide rijstsoorten indien gedroogd, als houdbaar beschouwd, wat betekent dat ze veilig bij kamertemperatuur kunnen worden bewaard.
Houd er rekening mee dat koelen en vriezen de houdbaarheid van beide aanzienlijk kan verlengen.
Houdbaar voedsel heeft meestal een houdbaarheidsdatum. Toch kunnen ze na die datum veilig worden geconsumeerd als er geen tekenen van bederf op de verpakking van het product zijn.
Bepalen of droge rijst bedorven is, is relatief eenvoudig.
Controleer de verpakking op tekenen van bederf, inclusief gaten, insecten, vocht of water, wat kan leiden tot schimmelgroei.
Als het specifiek om bruine rijst gaat, kun je ook op zoek gaan naar verkleuringen, een ranzig of vreemde geur of een olieachtige textuur.
Als je de kwaliteit van je rijst zo lang mogelijk wilt behouden, bewaar hem dan op een droge plaats, zoals je voorraadkast of keukenkast.
Je kunt het na opening ook in een luchtdichte verpakking bewaren. Zo bescherm je hem ook tegen insecten en vocht.
Resumerend
Tekenen van bedorven rijst zijn onder meer gaten in de verpakking, insecten, water en schimmel. Bruine rijst kan ranzig, olieachtig of verkleurd worden.
Eenmaal gekookt, kan rijst zijn smaak, textuur en kwaliteit 3-4 dagen behouden, mits in de koelkast worden bewaard, hoewel sommigen beweren dat het een hele week meegaat.
Je kunt gekookte rijst ook maximaal 8 maanden invriezen.
Er zijn een aantal manieren om erachter te komen of jouw gekookte rijst bedorven is.
Ruik het eerst. In tegenstelling tot vers gekookte rijst, die bijna geen geur heeft, zal bedorven rijst een onaangename of vreemde geur hebben.
Ten tweede, bekijk de textuur van naderbij. In plaats van luchtig te zijn, kan bedorven rijst slijmerig of kleverig worden.
Controleer ten slotte de rijst op schimmel, die vaak te onderscheiden is als groene, blauwe of zwarte vlekken.
Als je een van deze tekenen van bederf opmerkt, gooi dan jouw rijst weg.
Resumerend
Gekookte rijst is ongeveer 4 dagen houdbaar in de koelkast of 8 maanden in de vriezer. Bedorven rijst kan een onaangename geur, kleverige textuur of schimmel hebben.
Bedorven rijst is meestal besmet met schimmels, die mycotoxinen produceren die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
De inname van mycotoxine is gekoppeld aan symptomen die variëren van braken, misselijkheid en buikpijn tot convulsies, coma, een verhoogd risico op kanker en een zwak immuunsysteem.
Bovendien kan schimmelbesmetting in droge rijst ook de voedingskwaliteit verminderen.
Houd er bovendien rekening mee dat, ongeacht of rijst al is bedorven, de onjuiste omgang met gekookte rijst het risico op voedselvergiftiging door Bacillus cereus kan vergroten, wat vaak leidt tot buikpijn, diarree en braken.
Bacillus cereus is een bacterie die doorgaans in rijst wordt aangetroffen en die het koken kan overleven.
Dus als rijst niet binnen 2 uur na het koken wordt gekoeld of ingevroren, kunnen de bacteriën de gifstoffen produceren die je ziek maken.
Resumerend
Schimmelbesmetting in bedorven rijst kan leiden tot inname van mycotoxine, wat schadelijk kan zijn voor jouw gezondheid. Ook kan niet bedorven rijst die slecht wordt bereid en verwerkt, leiden tot voedselvergiftiging door Bacillus cereus.
De houdbaarheid van droge rijst varieert, maar eenmaal gekookt zijn alle soorten rijst even lang houdbaar.
Droge rijst kan tot 2 jaar meegaan als dit op kamertemperatuur wordt bewaard. Door het te koelen en in te vriezen, wordt de houdbaarheid verlengd.
Gekookte rijst moet worden gekoeld en is ongeveer 4 dagen houdbaar. Het kan ook voor een langere periode worden ingevroren.
Als je veranderingen in geur, smaak of textuur opmerkt, of tekenen van schimmelgroei of insecten in zowel droge als gekookte rijst, gooi deze dan meteen weg.
Bron:
Healtline.com
Origineel artikel geschreven door:
Jillian Kubala, MS, RD
Kayla McDonell, RD
Ariane Lang, BSc, MBA - Medisch beoordeeld door Miho Hatanaka, RDN, L.D.
Marsha McCulloch, MS, RD
Reacties
Wees de eerste om te reageren...